MARTILARI ÖLDÜRMEK #CANSELİ #OZGECAN

Asansörde dördüncü kat düğmesine konmuş bal arısı, yeniden uçmak için beni beklemiş bunca saat, sen de bekle ölüm…

Elimi attığımda önce ürperiyor ve tedirgin oluyorum. Sonra bir peçete ile alıp, onu pencereden dışarıya bıraktığımda, kanatlarını çırpıp sessizce attığı sevinç çığlıklarını dinliyorum. Çehov’un martıları öldürmekle bitmiyor. Yeni yeni martılar çıkıyor yumurtalardan, çoğu öldürülmek üzere. Bir keman sesi kadar naif, bir trombon kadar ısrarcı olabilmeli martı. Bahçedeki çubuk krakerin yanına gelen serçe cesurdu. Ama kutunun içine dalan serçe,  korkusuz. Korkusuz değil cesur olması lazım martının. Etraf umursamıyorsa o umursamalı, ama intihar edecek kadar değil, savaşacak kadar cesur. Öldükten sonra yakılan ağıtları duymaz ölüm. Hey martı sen dinlemelisin sesini, bugüne kadar öğrendiklerini ilmek ilmek işlemelisin kaderine renk renk, ısrarla, her şeye inat…….

24.02.2015

 Yaşadığınız her anı iki kere yaşama şansınız olsaydı. Görecektiniz aslında ne kadar farklı bir hayatınız olabileceğini. O zaman görecektiniz bunun için tekrar aynı yaşa dönmenin ne kadar yersiz olduğunu.

 Bugün Amerika’da ve tüm dünyada bir nevi vazgeçme günü kutlanıyor. Nelerden vazgeçebilirsin. Çikolatadan, sigaradan, alkolden. Onların içki ve alkol düşkünlüğünü göz önüne aldığımızda vazgeçecekleri daha çok şey varmış gibi görünüyor. Alışkanlıkları vazgeçilmez yapan nedir? Ona olan tutkumuzdur. Tutku, öyle bir kök salar ki dünyanıza. Ne bir yere göç ettirir sizi ne de durdurur yerinizde. Gözünüzün önünde harcanacak başka hayat olmadığını bile bile sarılırsınız ona. Tutku sizi esir eder. Aptallıklar yaptırır sorgulamadan. Ve sonunda kaybettiklerinizi karşınıza çıkarır hesap sordurur. Dersiniz ki olur mu böyle bir şey….

 Tutkularınızı hayata bağlamanıza……..

10.02.2016