Sivil İtaatsizlik ve Çiçek Devrimleri

 Bazen insanlar içinde bulundukları durumları sadece kendilerinin başına geldiğini düşünür. Halbuki biraz tarih ziyareti ve biraz da internet gezintisiyle bu durumların aslında,  defalarca yaşandığını gözlemleyebilirsiniz. Kısa kısa alıntılarla, üç boyutlu devrimler. Medya, ,iktidar ve halk.

 Karanfil Devrimi, adından da anlaşılacağı üzere, darbeyi yapan askerlerin, tanklarına ve silahlarının namlularına, karanfil takarak, özellikle şiddet kullanılmadan yapılan bir darbedir. Portekiz'de 25 Nisan 1974 günü, diktatörlük yerini, demokrasiye bırakmıştır. 24 Nisan 1974 tarihinde, Eurovision Şarkı Yarışmasında Portekiz'i temsil eden Paulo de Carvalho'nun E depoi do adeus isimli parçasının çalınmasıyla başlayan devrim, halkın sokağa çıkma yasağına rağmen, sokaklara dökülmesiyle devam etti. Lizbon Çiçek Pazar’ında bol bulunan karanfiller, devrime ismini vermiştir. Devamında Başbakan Brezilya'ya kaçtı.

 Yasemin Devrimi, Ülkede yaşanan siyasi kirlilik, işsizlik, yüksek gıda fiyatları, ifade özgürlüğünün kısıtlanmasının getirdiği dayanılmazlıklar, Tunus’u kaynatmıştır. Bu protestolar ise, 23 yıldır ülkeyi yöneten Zeynel Abidin , 14 Ocak 2011'de ülkeden kaçmasıyla sonuçlanmıştır. Fitili, Kasım 2010'da, meyve sebze satıcısı olan işsiz bir üniversite mezununun, satış arabasına, polisin el koymasından sonra kendini ateşe vermesi ateşlemiştir. Ülkenin milli çiçeği, yasemin olduğundan, bu devrim de, böylelikle bu isimle özdeşleştirilmiştir. Aynı zamanda Twitter Devrimi ya da Wikileaks Devrimi’de denir.

 2011 Mısır Devrimi, Yasemin devriminin akabinde, aynı sebeplerden başlayan gösteriler, 11 Şubat 2011 tarihinde Mısır cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek istifasına neden oldu. Ülke dışından gelen desteklerle beraber, yaşanılan değişimlere internet ve sosyal medya üzerinden, tanıklık artınca, neredeyse, dünyanın gözü önünde gerçekleşmiştir. Bu sebeple, sınırlandırılmaya çalışılan sosyal medya, cep telefonu  iletişiminde kesintiye kadar gitmiştir. Yıl 2013,bugün ise, Mısır Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi’nin, ülkenin ikinci bir devrime sahne olmayacağını vurgulaması ve muhalefetin erken seçim önerisini reddetmesiyle, sivil itaatsizlik tehdidi ile karşı karşıya.

 Bir örnek daha, İran’da, Haziran 2009’da Ahmedinejad’ın, Cumhurbaşkanı olmasını protesto eden protestolar, 2010’a kadar sürmüştür. Ancak Ahmedinejad,bu olayların bir komplo olduğunu, bu küçük oyunlarla asla istifa etmeyeceğini açıklamıştır. Protestocular şantaj ve tutuklamalarla susturulmaya çalışılmış, aksi halde polis gücü kullanılmıştır. Görevi Haziran 2013’te seçimle devretmiştir. Göreve gelen Hasan Ruhani’nin modern yaklaşım politikaları merakla bekleniyor.

02.07.2013