Gelecek Gelmeyecek

Bildiğiniz her şey bilmediklerinizin esiridir. Böyle söylersem çok açıklayıcı olmayacak herhalde. Öyleyse filmin başının sondan başladığı durumlara benzetelim.

Bilim insanları, belirsizlikle baş edebilme yeteneğimizi, huzursuzluk içinde olduğumuzda daha iyi becerebildiğimizden bahsediyorlar. Bu demek oluyor ki doktorların önerilerine kulak tıkayarak, siyasi otoritelerin kararlarına ve sonuçlarına tepkisiz kalarak, geri dönüşüme katkıda bulunmanın bireysel olarak boşa bir çaba olduğunu düşünerek bunu çok iyi beceriyoruz.

Bundan 2000 yıl önce yaşamış eski Romalı doğa bilgini Plinius “Zamanımızda kesin olan tek şey, hiçbir şeyin kesin olmamasıdır.” derken 2000 yıl sonra her şeyin aynı kalabileceğini tahmin etmiş midir acaba ?

Yeni yılın son günlerini yaşadığımız şu günlerde, gelecek günlerin daha güzel olacağına inanç duymak en doğal olanı. Ama belirsizlik, yarınından emin olmadan yaşamanın yarattığı korkuyu, beynin öyle derinlerine yerleştirmiş ki,  bu vücudun bir tür sigorta görevini görüyor. Şöyle ki başınıza gelecek şeylerin ne kadarını tahmin edebilirseniz, o kadar hazırlıklı olup o kadar az stresli olabilirsiniz.

İşte tam da bu noktada işi lehinize çevirme ihtimali yakalamış buluyorsunuz ancak bunu abartmanız dahilinde, bilinmeyene karşı aşırı tepki ile zarar görme endişeniz çevrenizdekileri olumsuz etkileyebilir. Kıskançlık gibi.

Beklentileri gerçekleştirmek için onları olabildiğince uzağa koymak, yani büyük hayaller kurmak, onlara ulaşmak için gösterilecek çabayı etkileyecektir. Bu çabalama için gösterilecek tahammül seviyesi kişiye göre değişiklik gösterir. İnanmayacaksınız ama tahammülsüzlük, bir yere kadar zorlandığında yararlı bile olabiliyor.  Şöyle ki son ana kadar olumlu fikir üretmek, sizin uzun bir süre stres halinde kalmanızı engelleyecek, belki de hayatınızın aynı dönemlerinde almanız gereken kararları düzenleyecektir.

2020 için düşünebilecek en güzel şeyleri düşünmeniz ve onlar için çabalamanız, başınıza gelebilecek en kötü şeylere rağmen gerçekleşebileceği hayali bile size bir yıl yetecek enerjiyi verecektir. Sonuçta insanoğlu uzunca bir süredir belirsizlikle mücadelenin yolunu yine kendinde bulmuş ki bunca zaman ayakta kalabilmiştir. Yeter ki o belirsizlikle savaşta yanında umudu olsun.

Mutlu yıllar……….Gelecek………

2016 ARTIĞI 2017

Baktığım her köşenin,  bir daha her istediğimde  göremeyeceğim yerler olduğunu bilmek acı veriyor. Bu bırakmanın, terketmenin güzel yanı herhalde. Çünkü bana huzur ve mutluluk veren şeyle vedalaşmak her zaman daha kolay olmuştur.  Keşke eski yılı da aynı sebepten bırakmak istemeyeydim. Ancak o kadar tanıdık geliyor ki bana 2017.  Acı, sefalet görünümüne bürünmüş, zoraki gülümseme  ile ayakta durmaya çalışan refah, sofrada oturmaya devam edecek.
 Yeni yilda umut etmek için, eski yılda ne ektik ki. Bu yüzden biçeceğimiz sadece  gözyaşı, mutsuzluk, keder olacak.
 Yeni yılımız kutlu olsun.

ZEUS’UN KIZI;KALDIĞI YERDEN

 Bıraktığı yerden devam mı ediyordu. Kimbilir. Denize kavuşmak için bu sabah daha bir hızlı  adım atıyordu. Etraftan sürüklediği bütün sıkıntıları, dertleri, kötülükleri sırtına yüklemiş sağa sola takılarak ,kimini yolda düşürmemek için olanca dikkatli, onları denizin kavuştuğu karaya bırakmak için acele ediyordu. Hepsini, ancak alabilecek tek yer olan maviliklerin içine gömdü. Yol boyunca Chopin, Bahar Vals’ini kulaklarına fısıldarken, dalga sus işaretlerini doldurmak için sırasını bekliyordu.

 Bir çiçeğin goncası gibiydi  kuşların arasında, beyaz güvercin, diğerleri bunun farkındaydı, ama o, alelade, sadece uçuyordu. 

 Yaşlı yüzlere günaydın demek onu gençleştiriyordu. Yürürken aslında, arkalarında bırakmak istemedikleri, ama dönseler de göremeyecekleri uzakları terk ediyor gibiydiler. Günaydın sözcüğünü duyduklarında, kırışık yanaklarının, buğday tanesi gibi açılması öyle güzeldi ki beklenmedik eski bir sevgiliyi görmüşçesine. 16.11.201

 

#mutluluk, #sevgi,#sıkıntı,#arayış,#reenkarnasyon,#yaşam,#algı,#tarz,#zeuskız,#taksimdekigokkusagı,

#vazgeçme,#sonsuzluk,#aile,#kargaşa